Het nieuwe jaar is alweer even begonnen. Gek genoeg heb ik de feesten niet echt bewust doorleefd. Natuurlijk heb ik mee gaan vieren met de familie en vrienden, maar het voelde anders dit jaar. Als of ik de nieuwe start al eerder was aangegaan en het nieuwe jaar er niet meer toe deed. Sinds december woon ik ik mijn eigen stekje. Een appartementje in Kessel-lo en het bevalt me allemaal prima. Ik heb eigenlijk geen last gehad van de klassieke heimwee of 'nu moet je alles zelf gaan doen'. Ik heb veel knopen beginnen doorhakken, de ene makkelijker dan de andere.

De nieuwe woning, het bewuster uitkiezen aan wie ik mijn tijd spendeer, meer uitspreken wat ik wil en niet wil, me niet meer gedragen hoe de andere wil dat ik me gedraag,... Oh, ik zei al lang dat ik ermee bezig was hoor. Het klassieke verhaal. Wel weten, maar hoe? En eindelijk begon ik voor mezelf te kiezen. Alsof het heel lang heeft moeten kiemen en dan eindelijk naar boven kwam. En nu ik in mijn daadkracht ben gekomen om de veranderingen te doorbreken, voel ik de vrijheid. Om... er dan niet echt iets mee te doen. Gek hoor, ik weet nog altijd niet wat ik voor mezelf nu wil. Ik geniet en doe mijn eigen ding. Maar ik heb het gevoel dat ik nog dingen aan mezelf ontzeg waarvan ik niet doorheb dat die ook een optie zijn. Toen 2 zeer goede vriendinnen aangaven dat ze meer nieuwe dingen wouden doen, was ik meteen enthousiast. Om niet vast te roesten, om nieuwe plaatsen en mensen te leren kennen. We hadden al lang door dat wanneer we afspraken steeds dezelfde dingen deden. En het gezelschap was goed, maar op den duur wordt alles voorspelbaar. Dus vanaf nu gaan we 1 keer per maand iets nieuws doen. Een hobby uittesten, een nieuwe plaats bezoeken, op een nieuwe plaats gaan solden shoppen, enz. En die kleine dingen zorgen weer voor een verrassing die de vaste routine doorbreken. Ik kijk ernaar uit!

2016 was een jaar 9 (2+0+1+6). Dit betekent oude rommel buiten gooien, met alle blokkades komaf maken, enz. Daarom was het ook een jaar van veel verandering. Als ik terugdenk aan de afgelopen weken heb ik die overgang eigenlijk sterk gevoeld, ik was er alleen dan niet bewust van. Ik kies zelf wat ik wil doen, wanneer en met wie in plaats van klakkeloos de andere te volgen. Vorige zaterdag, toen het alles buiten één ijsbaan was, ben ik languit om mijn rug gevallen. In de shiatsu staat de rug voor het verleden. Ik ben er met kneuzingen en een stijfe rug vanaf gekomen. Maar het was wel even wat ik op energetisch niveau nodig had om komaf te maken met mijn verleden. Even goed wakker geschud worden. Om enkele dagen later er nog een keer aan herinnert te worden door achter 4 verschillende vuilkarren naar het werk te rijden. Hoog tijd om nog eens mijn 'vuilnis' buiten te zetten. Ik kan er ondertussen mee lachen, ik weet dat alle tekens goed zijn bedoeld. En tegelijk vormt dat vuilnis buiten zetten de link naar het nieuwe jaar.

2017 is terug een jaar 1 (2+0+ 1+7), een jaar van een nieuw begin, nieuwe dingen zien groeien. Ik denk dat ik in eerste instantie een nieuwe ontdekking van mezelf wil. Die kanten, interesses, dromen leren kennen waarvan ik zelf nog niet bewust ben. Een vriendin zei gisteren in de yoga les dat ze met een leuke afsluiter van de dag is gestart. Elke dag schrijf je 1 ding op wat je heeft verwonderd, wat fijn was. Het kleine papiertje stop je in een doos of bokaal. Zo vul je een heel jaar je pot met briefjes. Op het einde kun je dan zien dat het eigenlijk best een leuk jaar was, ondanks dat er misschien ook moeilijke momenten waren. Het klonk heel fijn, dus ik wil het graag uitproberen.

Ondertussen volg ik al een half jaar de shiatsu opleiding. Ik betrap mezelf erop dat ik buiten de lessen onbewust al de lessen toepas. Door naar iemand te kijken, kan je al veel zeggen over diens welbevinden op dat moment, of er organen zijn die uit balans zijn, enz. Gisteren was er vrijblijvend een extra oefenavond. Ik ga daar graag naar toe om nog eens de moeilijkere delen in te oefenen onder begeleiding. Ze wisselen dan in duo's elkaar af zodat we allebei een behandeling geven en ontvangen. Toen ik hoorde dat ze de galblaasbehandeling wou oefenen bij mij, wist ik dat ik mijn peren zou zien... Galblaas staat voor keuzes maken voor mezelf, De lever maakt plannen en de galblaas zorgt voor het lef om ze uit te voeren en risico's te nemen. De behandeling was dus behoorlijk confronterend, maar op een goede manier. Ik voel dat er dingen in gang zijn gezet. Om een voorbeeld te geven: ik wil graag eens naar de solden en als de gemaakte shopplannen met vrienden niet doorgaan, ga ik gewoon in mijn eentje. No hard feelings, gewoon beslist wat ik wil en gedaan. En eigenlijk hoort het niet moeilijker te zijn dan dat. Ik ga een lijst opstellen van alle dingen die ik eens graag wil doen. En ik plan ze eventueel alleen in. Ik betrap mezelf erop dat ik vaak dingen doe ik gezelschap. Ik ben niet eenzaam, zeker niet. Ik hak alleen geen knopen door om iets te gaan doen en dan is de luie zetel niet veraf. Tijd om mijn eigen gezelschap eens meer te waarderen.

Eén ding heb ik heel bewust niet gedaan dit jaar: goede voornemens maken. Die kelderen toch altijd omdat het de klassieke 'gezonder eten en meer bewegen' eigenlijk verwachtingen van de maatschappij zijn (en niet van mezelf) of niet concreet genoeg zijn gemaakt. Dus het enige wat ik me nu voorneem ik gaan doen waar ik op dat moment zin in heb en geen uitstelgedrag meer.

Ontstaan van de mens en de Aarde filosofisch bekeken

Sinds september ben ik een avondopleiding Shiatsu gestart. Bijzonder interessant! Dus elke dinsdag zit ik trouw in de les en ik probeer minstens 1 keer per week te oefenen tegen de volgende les. Aansluitend bij de opleiding kan je ook een module Anatomie volgen (medisch en energetisch gezien). Het leek me interessant om dit er meteen bij te nemen wanneer ik de eerste shiatsu technieken leer. Vorige zondag was de eerste les. Ik was ongelofelijk enthousiast over de uitleg en de manier waarop naar het ontstaan van de Aarde en de mens werd gekeken. Echter, het is niet in 3 woorden uitgelegd, dus probeer me te volgen. Ik maak het zo begrijpbaar mogelijk. Dit is de meest filosofische les die we gaan krijgen, maar wel een heel interessante invalshoek. Voor de filosofen onder ons, enjoy! 

Ontstaan van de Aarde
Wetenschappers zijn het er op dit moment over eens dat het ontstaan van de Aarde waarschijnlijk door de Big Bang is gekomen. Maar, wat was er dan voor de Big Bang? In de filosofie kunnen we dan spreken van het absolute, dat wat altijd al was en altijd zal zijn. "HET IS." De Big Bang heeft alles hieruit gehaald, dat punt, dat 'zijn', die niet gemanifesteerde inhoud die bewegingsloos was.

Dat betekent dat alles wat nu bestaat een deel uit die volmaaktheid is. Wat als je weet dat je alles bent, maar jezelf wil leren kennen? Wat moet ik dan doen? Dan heb je een spiegel nodig om je eigen inhoud te leren kennen. Deze beweging maakt dat we steeds blijven verkennen.

Nu kun je denken, waarom zou het AL het nodig vinden zichzelf te aanschouwen? (Het is immers alles al). Wat als alles er al is geweest en geen tijd bestaat? Wat als tijd iets is wat de mens heeft uitgevonden om het begrijpelijk en vatbaar te maken? Wat als er geen einde en begin is, de spiegel er altijd al was? Wat is er dan gebeurd? Wel, door mezelf te aanschouwen, wordt ik me bewust van mezelf. Het creatieproces van de Aarde (en de mens) is dus een bewustzijnsproces.

"In den beginne was er niets. En God was." Dit is de zijns-toestand waarover ik het had, symbolisch geschreven in het begin van de Bijbel. Echter, je kan pas van iets zeggen dat het niets is wanneer je vergelijkingsmateriaal hebt. Een pot is leeg omdat je ooit een volle pot hebt gezien. Maar als je steeds iets vergelijkt, is er dus altijd iets. Er is dus nooit niets. (Volg je nog?)

"En toen sprak God." De klank ontstond in het heelal. Alles is een trilling, energie. Het woord begint te klinken. "En er weze licht." De 2e vorm van vibratie. Hierdoor ontstaan tegenstellingen zoals geluid en stilte, donker en licht die er daarvoor niet waren.

Bedenk je even een pentagram, 2 driehoeken in elkaar. De driehoek met de punt naar boven staat symbool voor Yang. Dit is de gemanifesteerde energie, materie die we kunnen benoemen. De driehoek met de punt naar beneden staat voor Yin.  Dit is de niet gemanifesteerde energie, de zijnstoestand. Het zijn dus complementaire antagonisten (=tegenstellingen die elkaar aanvullen).

Door de opsplitsing van de driehoeken worden de tegengestelden zichtbaar. En elke tegengestelde ging zich weer opsplitsen enz. In die uitdeiningsprocessen ontstaan uiteindelijk de individuele mensen. We zijn allemaal een fenomeen (manifestatie) van het bewustzijnsproces van de kosmos.En iedereen heeft hier zijn eigen beeld van. Hierdoor ontstaan gigantisch veel verschillende trillingsniveau's. Trilling kan materie worden. Denk maar aan de recente onderzoeken rond kwantumfysica. Delen, kleiner dan een atoom die worden onderzocht en op een bepaald moment geen vorm meer aannemen. Maar ze zijn niet weg, ze bestaan nog wel. Alleen in een andere verschijningsvorm! Dit besef was er altijd al doorheen de geschiedenis. In talloze oude geschiften vind je gelijkaardige symboliek als de quotes uit de Bijbel die ik eerder gebruikte. (vb. 'De gele keizer', Koran, de geschiften van de Tempeliers, enz.)



"Er was eens heel lang geleden toen de dieren nog niet konden spreken."
Elk element heeft een bewustzijn. Het niveau varieert alleen. Iedereen heeft wel in zijn middelbaar de Tabel van Mendeljev geleerd. Het eerste element in de tabel en het eerste element van het ontstaan van de Aarde was H, waterstof, bestaande uit 1 proton; Daarna kwam He (Helium) als 2e element. Hoe meer elementen erbij kwamen, hoe trager de trillingsfrequentie werd. De massa werd steeds vaster. De Aarde was dus eerst een gasachtige wolk! Bedenkt dat elk fenomeen altijd de totaliteit van het universum in zich draagt. Het bewustzijnsproces is dus beseffen wat we zijn, evenbeeld van God. Een deel uit die totaliteit en daarmee totaliteit zelf.

Cyclussen van bewustzijn
Onderstaande tekening is een korte samenvatting van de uitleg tot nu. Je ziet het punt van het Absolute, daarna ontstaat er trilling. De trilling van de energie wordt steeds vaster tot uiteindelijk het punt van de huidige mens. De roze zone is dus het deel van het bewustzijnsproces dat de Aarde reeds heeft afgelegd. De rest van de cylcus is nog niet afgelegd, maar de Aarde IS het al wel. Ze is er zich alleen nog niet van BEWUST. Dit geldt ook voor het bewustzijnsproces van de mensen. De menselijke zintuigen zijn beperkt, waardoor we denken dat onze realiteit de juiste is. Bedenk je maar wat voor reactie je zou krijgen als je een middeleeuwer ging uitleggen dat hij ziek werd van bacteriën en virussen ;)

Wat als onze kosmos een deel is van een groter geheel?
Vanuit ons mens zijn, noemen we bewustzijn menselijk bewustzijn. En dieren hebben dan een dierlijk bewustzijn. Enz. De cirkel maakt dat alles in beweging blijft= bewust WORDING.

Denk even terug aan het pentagram. Voor de conceptie waren we al een geestelijke substantie. Dit wordt ook wel de ziel genoemd. Daarna volgt de opsplitsing tot de 2 driehoeken, de conceptie. Daarna geven we het een naam om er grip op te krijgen. Ook de kosmos is bezield. En de ziel draagt bewustzijnsenergie. Dit betekent dat zowel de mensheid als de Aarde samen hun bewustzijnsproces doormaken.

"Tot stof zult gij wederkeren." Sterven is alleen een verandering van vaste materie naar energie. Dit is het principe van de reïncarnatie. Een voortdurende wisseling tussen materie en energie. Alleen de verschijningsvorm verandert.

Wat als onze kosmos/ melkwegstelsel/zonnestelsel/... al meerdere keren is ontstaan en haar eigen bewustzijn heeft?
Onderzoekers hebben ontdekt dat achter de zwarte gaten in de kosmos ... niets is! En toch kunnen er hele planeten, zelfs stelsels in verdwijnen. Teruggaand naar het voorgaande punt dat niets ooit verloren gaat, alleen de verschijningsvorm verandert. Dat zou betekenen dat de planten die worden opgeslokt niet weg zijn, maar wel een energetische vorm hebben aangenomen die met het blote oog niet zichtbaar is. Dit betekent dat zwarte gaten dus helpen bij de overgang van verschijningsvorm. Uit zwarte gaten komen nevelgassen vrij die over miljoenen jaren een nieuw planetenstelsel zal worden.

Zo is de Aarde dus ook ontstaan. Ze was ooit een gasachtige toestand. Is energetisch in een zwart gat geweest en zo in de materie gekomen. Omdat zoals eerder gezegd de Aarde ook bezield is, doet zij dus ook incarnaties. Volgend schema geeft de incarnaties van de Aarde aan. De zwarte stippen zijn de fasen waarin de Aarde een materiële vorm heeft aangenomen. Om over te gaan naar de volgende incarnatie, moet ze eerst weer haar vorm 'afbreken' en omzetten naar energie. Met behulp van het zwarte gat.De energetische vorm heeft een heel hogere trilling (de lussen in de tekening).  Daarna kan ze een nieuwe materiële verschijningsvorm aannemen. Bedenk je dat het dus om perioden van miljarden jaren gaat per incarnatie!

1) Saturnusfase: De Aarde onderscheid zich in de kosmos door een temperatuurverschil. Er is dus leven aanwezig. Met een aangepaste belichaming voor die omstandigheden. De 'mensen' toen waren dus niet in de fysieke vorm die wij nu het menselijke lichaam noemen. De Aarde nam toen veel meer ruimte in dan nu en ging excarneren later tot een materiële verschijningsvorm. Er ontstond voor het eerst een fysieke vorm.

2) Zonnefase: De Aarde is nu een gasachtige wolk. Maar: bij de incarnaties beleeft je de vorige fases opnieuw! Dus eerst 'opfrissen' van reeds geleerde kennis en dan iets toevoegen. Dus nu temperatuur en dan de gassen. De Aarde en haar mensen krijgen nu een etherisch lichaam bij. Er kwamen emoties bij,

3) Maanfase: Een vloeibare Aarde, waterachtig. Het astrale lichaam werd toegevoegd waardoor het denken, het mentale ontstond.

4) Moeder Aarde: onze huidige Aarde heeft temperatuurverschil, gassen, water en mineralen die de aardkorst vormen. Dit is de causale fase waarin de mens en de Aarde zich bewust wordt van zijn 'IK'. In deze fase ontstaat het lichaam van de mens zoals we het vandaag kennen. Bedenk dat water vol mineralen zit en de mens grotendeels uit water bestaat. Ons huidige lichaam is dus het resultaat van alle vorige bestaanstoestanden van de Aarde.

Daarna volgen nog de fasen van Jupiter, Vulcanus en Venus om het bewustzijnsproces volledig te doorleven.

De 4 elementenleer komt voort uit de evoluties van de Aarde.
In de Saturnusfase spreken we van vuur (het temperatuurverschil). De Aarde incarneerde en kwam in de Zonnefase kwam het element Aarde erbij. In de Maanfase het water en in de Moeder Aarde zoals we haar nu kennen Hout. Later werd de 4 elementenleer hervormt tot de 5 elementenleer en werd metaal toegevoegd. Dit is symbool voor de Aarde die eerst weer omgaat naar energie voor ze een nieuwe vorm in materie aanneemt.

Misschien heb je al opgemerkt dat het cijfer 7 de rode lijn vormt. Dit is immers een heilig getal. Denk maar aan de 7 planeten (niet volgens de wetenschappers!), de 7 chakra's, de 7 incarnaties,... Dit geldt ook voor de leeftijd van de mens.

Tussen 0 en 7 jaar is een kind zich vooral bezig met zijn fysieke lichaam. Vanaf 7 jaar tot 14 jaar ontwikkelt het emoties. En van 14 tot 21 jaar het mentale. Vanaf 21 jaar kunnen we zeggen dat iemand dus alles heeft herleefd van de vorige incarnaties. Vanaf dan kunnen er nieuwe dingen bij. Alles daarvoor sluit aan bij opvoeding. Kinderen leren herinneren wie ze zijn, wat hun inhoud is. Helaas wordt in de maatschappij zoveel druk gelegd dat we vaak te veel ver wachten voordat ze hieraan toe zijn. Een kleuter moet al empathie voor een ander kunnen tonen. Een tiener zou zich volwassen moeten gedragen. Ze zijn nog niet in die fase van bewustzijn op dat moment! Door de vroeg aan verdere processen te beginnen, verharden de hersenen en ontstaat er zelfs vroege dementie! Daarom is het belangrijk alle fasen bewust door te gaan. Alles moet nog opnieuw worden opgefrist.

Iedereen herinnert zich ongetwijfeld wel 'de Aarde zal vergaan op 21 december 2012'. Wel, die datum had effectief wel een belangrijke betekenis. Dat was het moment dat de Aarde al haar vorige incarnaties had opgefrist. Zoals een mens die 21 jaar is geworden. Vanaf dan konden nieuwe dingen geleerd worden. En in de huidige incarnatie is dit Liefde (4e chakra, 4e incarnatie!). En hoe beter kan je dit leren door het compleet tegenovergestelde te krijgen. Alle oorlogen en rellen zijn er om ons te doen inzien dat het zo niet verder kan om ons te leren dat het allerbelangrijkste je medemens liefhebben is. Zoals de Aarde die onvoorwaardelijk voor ons blijft zorgen terwijl we haar kapot maken...

Ontstaan van ons planetenstelsel
Wat als alle planeten (7) in de gasachtige substantie van de fase van de 1e Aarde zitten? Een deel van de gaswolk gaat zijn eigen weg, met zijn bezielde fenomenen (mensen in hun vorm van toen). Zo creëert elke planeet zijn eigen proces en dus bewustzijnstoestand. Onze aantrekking tot andere planeten is dus heel normaal. Ze zijn een deel van ons, de levensvormen zijn onze 'broeders'. We hebben allemaal dezelfde oorsprong gekend. Dit verklaart ook waarom de planeten en vooral hun bewoners in oude culturen werden aanbeden als goden.

Bij de inkrimping van ons stelsel zullen alle planeten terug samenkomen in het zwarte gat en overgaan naar energie. Over 4 à 5 miljard jaar is de Aarde klaar met haar huidige bewustzijnsfase en kan ze overgaan naar de volgende.

In de eerdere tekening van de cyclus zie hoe de fase van de Aarde ook aansluit bij de levensvormen die je er vind. het fenomeen mineralen toont dat de aarde ooit materie heeft geleerd. Het fenomeen planten en dieren toont aan dat de Aarde ooit eenvoudige en ingewikkelde emoties heeft geleerd. Het fenomeen mensen toot dat de Aarde ooit denken heeft geleerd. Nu is de mens bezig met de ontwikkeling van de causaliteit. Oorzaak-gevolg denken. Bewust worden van zijn eigen invloed.

Een kanttekening bij alle uitleg tot nu. Als je weet dat mensen alles moesten leren en alle tijdsperiodes zoals wij ze nu kennen (dino-tijd tot nu) allemaal tot de huidige fase behoort, kun je een kanttekening zetten bij vele films. De hebben de neiging om met ons huidig bewustzijn te kijken naar eerdere tijden in de geschiedenis waar toen een ander bewustzijn heerste. Maar dan kijk je niet door de bril van die tijd. De oermens was gericht op overleven. Slechts een 200tal jaar terug kwam voor het eerst emoties erbij. De denkende mens is slechts 80tal jaar oud, de leeftijd van de wetenschap. Dus alle middeleeuwse zoetsappige films zijn helemaal niet realistisch, sorry voor het kapot spatten van de droom ;)

Bewustzijnsevolutie
In de eerste incarnatie was er een onbewust bewustzijn. Alleen fysiek bewustzijn. In de 2e incarnatie ontstond het onderbewustzijn. In de 3e incarnatie het droombewustzijn en in de 4e incarnatie het dagbewustzijn. Dit sluit mooi aan bij de evolutie van mineralen tot mens. Wel was de Aarde en zijn mensen vanaf het begin bezield!
Na de mens zijn er dus nog andere bewustzijnsvormen: Engelen => Aartsengelen => Archay (oerkrachten) => Heerschappen => Machten en Krachten => Tronen => Cherubijnen => Serafijnen

De Archay hebben de kosmos gevormd. De Heerschappen bewaken de kosmische processen (mogelijkheden aanbieden). De Machten en Krachten zorgen voor een juiste vormgeving/beweging/ denkprocessen/ persoonlijkheidswording/... De Tronen brengen ons weer in contact met onze natuur en de natuur die ons omringt. Ze leren ons op harmonische wijze samenleven. De Cherubijnen dragen de kennis van God en dus het universum. Kort door de bocht, God is hier het Absolute in deze tekst. Dat waaruit ons universum is ontstaan. De Serafijnen ondersteunen ons in het contact maken met onze ziel, beseffen wie we werkelijk zijn. En maken ons bewust van onze taak op Aarde.

We zijn van het tijdperk van Gabriël overgegaan naar het tijdperk van Michaël. Het verslaan van de draak staat symbool voor het bestrijden van het kwade.

Voor we ons leven starten (waarvan je dus meerdere hebt gedurende de huidige incarnatie van de Aarde!) stel je jezelf als ziel eerst de vraag wat je volgende stap in je bewustzijnsproces is. daarna wordt zeg maar een blauwdruk opgemaakt over hoe je als ziel door het hele proces gaat in je volgende leven. Er ontplooit zich een levensplan (hoe ga je om met dit proces in menselijke vorm) en een levensdoel. Daarna wordt Bronenergie aangemaakt die je meeneemt doorheen je leven. Uiteindelijk volgt tijdens je leven de oerconfrontatie. Dit is een gegeven waarvan de ziel weet dat hij compleet tegen de muur zal lopen. Het is bedoeld als leerproces. De Heerschappen controleren op voorhand of de universele wetten in overeenstemming zijn met jouw individuele wetten. Na goedkeuring ben je verplicht aan je volgende leven te beginnen. Het kan wel zijn dat je even moet wachten tot er een conceptie is die aansluit bij jouw lessen.

Ik denk dat jullie nu wel genoeg voer tot nadenken hebben. Het is zeker niet de meest eenvoudige inhoud, maar als jullie tot hier zijn geraakt, hoop ik dat ze jullie heeft kunnen boeien en misschien aan het denken heeft gezet op een manier waarop je nog niet eerder naar de zaken had gekeken. Neem er zelf maar van mee wat je wil onthouden ;)

Voor zij die nog niet verzadigd zijn: What the bleep do we know? Down the rabbit hole en de film 'The discovery of heaven' (de verfilming van het boek 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulich.

De Bijbel anders bekeken... Of hoe we terug naar de kern van het geloof kunnen kijken

"Geluk is veel dichterbij dan je altijd hebt gedacht. Je hoeft niet eerst de prins op het witte paard te vinden, of de superopwindende geliefde; je hoeft niet eerst rijk te worden of een fantastische baan en een nieuw huis te krijgen; je hoeft niet eerst een mijlenver verwijderde staat van verlichting te bereiken om dit geluk te vinden. Het ligt vlakbij."  - Jan Geurtz (Nederlandse, boeddhistische geïnspireerde spiritueel leraar, 1950) Een tekstje van de scheurkalender van Happinez. Op de achterkant werd dit meer verduidelijkt: "Waar zit het geluk 'm dan wél in, volges Geurtz? In de herkenning van de essentie van je eigen geest. Volgens Geurtz dragen we allemaal een diep verankert gevoel niet goed genoeg te zijn met ons mee. We proberen dat te compenseren door waardering van anderen. Als je deze misvatting eenmaal los kunt laten, kun je meer geluk in je leven gaan toelaten - onafhankelijk van je omstandigheden en materiële bezittingen. Natuurlijk zijn een fijne relatie, een leuke baan en een heerlijk huis nog steeds welkom, maar je geluk hangt er dan niet meer van af."

Vooral de uitspraak dat we allemaal een verankert gevoel hebben van niet genoeg te zijn, raakte me. Ik dacht meteen terug aan de lezing "Eigen culturen anders bekeken" van Michel De Vyvere. En 2 artikels uit de Paravisie. Misschien dat de link die ik maak eerst nog zeer vaag lijkt, maar gaandeweg komt er zeker duidelijkheid.

In de lezing werd duidelijk gemaakt dat iedereen vanuit zijn eigen cultuur naar andere culturen kijkt. Niets nieuws natuurlijk. Maar wat als het beeld van onze eigen cultuur al door een verkeerde bril wordt gezien? België is 'oorspronkelijk' een katholiek land. Door alle schandalen, machtsmisbruik en stoffige regels is de mening over het christendom sterk verzuurd geraakt de afgelopen jaren. De katholieke cultuur wordt vaak weg geduwd en steeds vaker kijken we naar het Oosten,in de hoop daar onze heil te vinden. Wat nu volgt, niet per se een pleidooi om de katholieke cultuur te redden, maar net zo min om hem af te breken. Ik nodig jullie uit om eigen stil te staan bij hoe het is ontstaan en waar het echt om gaat. En misschien denk je nu 'dat weet ik al' of 'dit wordt saai'. Toch denk ik dat er nog een aantal dingen zijn die jullie zeker aan het denken kunnen zetten. Opdat het kind niet met het badwater wordt weg gegooid :)

Uiteindelijk is het belangrijk dat we dichter bij ons eigen religieuze blijven. Hiermee wordt bedoelt dat ons denken en handelen gelijk wordt gesteld. Zoals eerder gezegd is het spirituele deel bevuild geraakt door alle schandalen waardoor men de neiging krijgt de hele cultuur weg te smijten. Dit is een pure angstreactie. We zijn geschokkeerd en nemen afstand. Toch kan de Bijbel evenveel gidsen als iets anders. Het begint met het aanvaarden dat er ook relevante informatie in staat. Bovendien staat er bijzonder veel beeldspraak in. Een voorbeeld: Natuurlijk kon Jezus niet echt over water lopen. Water staat symbool voor ons gevoelsleven, onze emoties. Bij dit verhaal wilden de evangelisten aangeven dat Jezus meester was over zijn eigen emoties.

Vader = de bron van het AL (tijdloze)
Zoon = de materie geworden god, scheppingsverhaal
Heilige geest = het nulpunt, door de materie van lucht verbinding maken met het Al. Hierdoor ontstaat intuïtue, de invloed van de planeten op ons mensen,...

De schepping is noodzakelijk voor manifestatie. Adam en Eva staan symbool voor Yin en Yang, dualiteit in eenheid. De oorspronkelijke zonde was niet de appel uit de tuin van Eden. Adam en Eva wilden God zelf zijn. Daarom werden ze verbannen naar de aarde. Maar niet als straf. Het paradijs kan niet gevat worden zolang je in het paradijs bent. Net als een vis pas de waarde van water begrijpt als hij op het droge wordt gesmeten.

De appel uit God zijn tuin stond symbool voor God te willen zijn. Het hart bezwijkt voor de verleiding van de appel. In ons hoofd weten we dat we dit niet hoeven te doen, maar we kunnen er onvoldoende weerstand aan bieden. Het eerste chakra, de aardechakra, is de plaats waar de menselijke reis op aarde begint. Een pasgeboren kind heeft echter nog geen besef van een eigen 'ik', van zijn afgescheidenheid. Hij of zij eet nog niet van de boom van dualiteit. Langzamerhand wint de nieuwsgierigheid voor de buitenwereld het. De illusie van afgescheidenheid ontstaat, een ontwikkeling die het hoogte van 2e chakra plaatsvindt. Hier splitst de energiestroom van de 1e chakra zich in 2 energiebanen.- waaruit de boom van inzicht in goed en slecht ontstaat, Het uiteindelijke doel als mens is om te leren een goede balans te vinden in deze 2 energieën. Om niet meer te eten van de boom van goed en slecht en onze weg naar het hogere te vinden. Het gaat erom om niet meer toe te geven aan de aardse verleidingen. Wat de Kerk een zondeval noemt, is een val in de materie.

Echter, op aarde is de mens beginnen streven vanuit zijn wens om God te zijn. Hierdoor is hij zichzelf als onvolmaakt gaan bestempelen. Zo blijven we eeuwig zoeken naar verbetering en proberen we iets te zijn wat nooit bedoeld is. Hierdoor hebben we onszelf een zwaar karma opgelegd. De doorbraak komt wanneer we ons herinneren hoe we als Adam en Eva waren. Zij waren het beeld van God, perfect, net als een pasgeboren baby. Echter, in onze maatschappij wordt ambitie beloond en verwachtingen gelegd.

Daarom werden meerdere keren leraren gestuurd om dit denken te doorbreken. Mozes kwam tonen hoe het moest via de 10 geboden. De basis hier is 'al wat je een ander aandoet, doe je jezelf aan.' Er werd echter weinig gehoor aan gegeven. We kregen een volgende kans bij Jezus. Hier kwam de spirituele kant meer naar boven. Denk maar aan de wonderbaarlijke genezingen. Echter, Jezus zelf heeft niemand genezen. Zij hebben zichzelf genezen. Hier komt de beeldspraak! Jezus vroeg elke keer "Geloof je dat het kan?" En na de genezing zei hij "Je geloof heeft je gered." Het ging niet om letterlijk een kreupele of blinde. Maar mensen die iets niet wilden of konden zien, mensen die niet vooruit konden in hun leven, noem maar op hoe je het wil vertalen.

Zelfs in het heden zijn er soms miraculeuze genezingen. Mensen zijn verbijsterd wanneer ze totaal onverwacht genezen van een zware ziekte waarin ze geen uitzicht meer hadden. Maar ze geloofden dat ze beter konden worden en dat was de basis. De dokter zal dan zeggen "Dat kan niet!" Je moet al sterk in je schoenen staan om tegen 'meneer den dokter die gestudeerd heeft en het wel zal weten' durven in te gaan en toch te geloven dat je beter kan worden. Daarom dat Jezus in het verleden na een genezing ook zei "Praat er met niemand over." Mensen geloven niet makkelijk in mirakels. Echter, er is al voldoende onderzoek gedaan naar hoe onze gedachten ons beïnvloeden. En tussen woord en reacties kunnen we enkel zien welke reacties er zijn. We weten niet de verbinding tussen woord en de eerste schakel (= iets abstract). Dit gaat om celinformatie! De cel gaat zich gedragen als verbinding naar de herinnering. Als we weet dat DNA zich elke 8 weken vernieuwt, kunnen we in essentie onszelf herschrijven wanneer we een bepaalde trilling (gedachte) aanhouden.

"Zalig zij die arm zijn van geest. Want aan hen behoort het koninkrijk tot in de eeuwigheid." Daarmee werd bedoeld: Zij die niet oordelen, zijn gezegend. Wanneer je niet oordeelt, sta je open voor alle mogelijkheden. Hierdoor in transformatie mogelijk. Dit betekent ook onze compensatiedrang loslaten om iets te willen bewijzen. Wanneer we een frustratie voelen en we willen die gaan compenseren, creëren we een spanningsveld. Deze ambitie maakt dat we ons eigenlijk nog minder goed voelen, we voldoen immers niet aan het beeld dat we willen hebben van onszelf. Dit creëert dan extra frustratie. En zo houden we de cirkel in stand. Groeien is echter geen doelstelling. Groeien gebeurd wanneer we ervoor open staan en niet wanneer je iets probeert te forceren. Bedenk dat we gelijk zijn aan twee personen, Adam en Eva. We zijn al volmaakt op onze eigen manier. Als je dat beseft en als je weet dat alles al was en is, wat lopen we dan nog achterna?!

De lezing en artikels hebben me zeker aan het denken gezet. Ik heb me nooit echt in het Christendom verdiept, maar vindt het zeker interessant om eens vanuit de bril waarmee het boek is geschreven, ernaar te kijken. Dan geloof ik absoluut dat er nog veel wijsheden instaan die de mensheid kunnen verrijken.

Bronnen:
Lezing "Eigen culturen anders bekeken" door Michel van de Vyvere, maart 2016
Wegh, A., "De Bijbel anders bekeken, op zoek naar Abel", Paravisie, januari 2016
Wegh, A., "Een explosieve onthulling... Wie Jezus écht was", Paravisie, mei 2016

Mindfulness

Ik speelde al langer met het idee om thema-avonden/namiddagen te organiseren met mijn vrienden. En dan over de thema's die je in mijn blog vind te spreken en die de groep aanspraken. Het idee sloeg heel goed aan. Dus bij deze, vandaag was de eerste dag! Lekker onwennig, want de eerste keer is toch zien hoe het in realiteit wordt. Maar het is echt heel interessant en leuk geweest. Het thema dat de groep had gekozen, was mindfulness.

Je hoort het tegenwoordig overal. Mindfulness. We moeten mindfull zijn. Maar wat is mindfulness nu eigenlijk? Mindfulness is een vorm van meditatie, trainen van de aandacht. En leert je bewust aandacht geven aan wat er hier en nu is (gedachten, gevoelens,…) Mindfulness leert je beter omgaan met stress, piekeren, slapeloosheid, pijn,… Het stimuleert ook de creativiteit en communicatie.

Mindfulness is je gedachten en gevoelens erkennen zonder te oordelen. In je kracht te gaan staan en in verbinding met jezelf. Want vaak hebben we een eindeloze stroom aan denken, oordelen, voelen,… die onze waarneming vertroebelen. Mindfulness leert je de werkelijkheid zien zoals ze is en leert je concentreren op wat echt belangrijk is. 

Om je even duidelijk te maken waar het om gaat: Je kan de kamer rustig rondwandelen en je stappen tellen. Of je kan eerst aan een negatieve gedachte denken, net genoeg om het ongemakkelijke gevoel en de spanning op te merken. Dan laat je de gedachte los en stap je rustig tellend de kamer rond. Je zal merken dat dit waarschijnlijk een stuk moeilijk gaat. Hoe vaker je dit oefent, hoe vlotter je deze negatieve gedachte zal leren loslaten. Daar draait mindfulness om. Neem om te beginnen oefenen wel een eenvoudige negatieve gedachte, leg de lat niet te hoog bij de start. 

Alvast enkele concrete tips voor ik dieper op mindfulness in ga:

• Blijf doorgaan met de oefening, wat er ook gebeurt. Wees je bewust van je ervaringen, zoals het telkens afdwalen van je aandacht, in slaap vallen, verveling, enz. 
• Dwaal je af, breng je aandacht dan vriendelijk en beslist terug naar waar je bent gebleven. Oordeel niet.
• De enige discipline die gevraagd wordt, is de oefening te doen. Er is geen falen, geen succes, geen vaardigheid, waarna je moet streven. Wees open en nieuwsgierig.
• Laat je verwachtingen los. Plant een zaadje in de grond door te doen en por niet. Zorg voor de juiste omstandigheden en oefen met regelmaat.
• Accepteer elk moment zoals het is. Wees opmerkzaam.
• Als het ongemak in je lichaam meer of minder wordt, merk dan de verandering op. Oordeel niet, laat gedachtes die bij je opkomen los en probeer het ongemak niet te beïnvloeden.

Met mindfulness gaan we bewuster met onze gedachten en gevoelens om. Zonder oordeel, ze leren herkennen en kaderen in de context. Ik heb onlangs een set inzichtkaarten gekocht: 'Emoties beter begrijpen: voor een betere relatie met jezelf en anderen'. Het is echt een heel toffe en handige set om met emoties aan de slag te gaan. Op elke kaart staat de emotie met bijhorende emoticon. Aanvullend worden enkele vragen gesteld. Deze kaarten sloegen aan omdat het op een eenvoudige manier ons aan het denken zet en meer inzicht bied in onze belevingswereld. 

Bijvoorbeeld:

• ANGST: Er kan iets slechts gebeuren.

Waarvoor ben je bang? 

Is die angst terecht? 

Hoe beïnvloeden je angsten je leven? 

Wat zou je eraan willen doen? 

• ZELFVERZEKERD: Ik ben wie ik ben. Ik zit goed in mijn vel.

Wat betekent zelfvertrouwen voor jou?

Op welke gebieden van je leven ben je het meest zelfverzekerd,

Hoe ben je op dat punt gekomen?

• LIEFDE: Liefde is alles, de sleutel tot het leven, de kleur van mijn hart.

Welke invloed heeft liefde op je leven?

Welke herinneringen en gevoelens associeer je met liefde?

Ben je lief voor jezelf?

Ook het gesprek over bewustwording is diepgaand geweest. Zo is het bijvoorbeeld heel moeilijk om niet te oordelen. Het gebeurd zo vlug zo spontaan: 'wat een rotslechte chauffeur, das pas een lelijk kleedje, wat een irritant geluid,... Soms gebeurd het minder uitgesproken. Een zucht, rollende ogen, een gedachte als 'allee, ze is weer bezig zene'. Maar het is en blijft een oordeel. Ons bewust worden van onze eigen oordelen is de eerste stap. Bij mindfulness gaat het uiteindelijk om de emotionele lading van de feiten los te koppelen. De waarde die we aan iets geven, of het nu leuk of vervelend is, is puur afhankelijk van de bril waarmee we kijken. Vaak doen we dit met een bril vol gevoel. Als we een observerende bril opzetten en alleen de feiten beschrijven, kan dit een heel andere indruk geven. Tegelijk bied het ook meer rust voor onszelf. We leren ons veel minder snel storen aan dingen die we vroeger niet leuk vonden en gaan er anders mee om. Je leert jezelf ook beter kennen.

Mindfulness is je eigen waarheid durven te spreken, zonder oordeel. Dus als je schoonmoeder vraagt of de soep lekker is en jij ze echt niet goed vind, breng je dit met de nodige tact. Dus niet 'bah, echt niet goed', wel 'ik zou ze anders hebben gemaakt'. Je geeft eerlijk aan dat dit geen soep is die je zelf zou maken, maar laat de ander in haar waarde.

Mindfulness is ook iets wat heel eenvoudig en overal is toe te passen. Misschien is dat wel de valkuil. We zijn ons niet bewust dat we moeten leren bewust te leven. Ironie haha. We denken al snel 'ik doe het straks wel eens' of 'oh, maar dat doe ik al, zo moeilijk is dat niet'. Toch is mindfulness zeer waardevol wanneer we bewust de tijd nemen dit in te plannen. En dat kan al met kleine oefeningen per dag. Een greep van de oefeningen die ik jullie graag aanraad: 

·         Ademhalingsoefening

Sluit maar even ontspannen de ogen. Negeer wat je rond jou gebeurd, je bent nu met je aandacht bij jezelf. Dit is jouw moment. Je word helemaal rustig. Adem diep in via de neus. Adem diep uit via de mond. Bij het uitademen voel je de spanning uit je lichaam glijden. Bij het inademen ontvang je wat je graag wil. Rust, kracht, jezelf zijn, nieuwe energie,… Adem zo enkele keren. Maak de uitademing maar lang, neem je tijd.

·         Visualisatie ‘De boom’

Stel je voor dat je een boom bent. Sterk en stevig met een hoge kruin. Met zeer diepe wortels tot in de aardkern. Ze geven je stevigheid. De wind kan blazen, maar het doet je niets. Je staat stevig in de grond en bent niet van je stuk te brengen.

Stel je nu al je stress, negatieve gedachten,… als zwartje vlekken voor in jezelf. De zwarte vlekken vloeien via je wortels de grond in. Je hebt ze niet meer nodig, ze maken je het alleen maar lastig. Alles wat je tegenhoud in je groei, je goed voelen stuurt je de aarde in. Voel hoe je lichter word. De zware lading is uit je lichaam. Met je lange wortels haal je nieuwe energie, nieuwe kracht uit de aarde. Je laad weer helemaal op en voelt je beter worden.

·         Bodyscan

Indien mogelijk doe je de bodyscan al liggend. De bedoeling van deze oefening is bewust worden van de spanningen in je lichaam en ze leren loslaten. Hiervoor ga je stap voor stap elk lichaamsdeel af.  Bij de uitademing stel je jezelf voor dat je de spanning uit je lichaam blaast. (voeten, benen, heupen, onderrug, buik, borstkas, schouders, nek, hoofd)

·         Rozijnoefening

Een rozijn (of om het even wat) en zorg dat je tenminste 5 minuten ongestoord kunt zitten. Doe je ogen dicht en bevoel het voorwerp in je handen. Merk op wat je voelt: is het hard, zacht, groot, klein, dik, dun, glad, ruw ...? Neem hiervoor alle tijd. Als je zo het voorwerp met je vingers onderzocht hebt, kun je het vervolgens ruiken. Sta hier ook weer uitgebreid bij stil. Houd het daarna bij je oren en ontdek of er iets te horen valt aan het voorwerp. Je kunt het eventueel daarbij schudden of zachtjes laten bewegen. Als je gehoor het voorwerp heeft verkend, doe je rustig je ogen open terwijl het voorwerp in je handen ligt. Wat valt er te zien: qua kleur, vorm, omvang? Pas als je het uitgebreid hebt bekeken, breng je het voorwerp naar je mond en leg je het op je tong. Niet meteen kauwen en doorslikken! Neem eerst rustig de tijd om te ervaren hoe het in je mond ligt, laat het eventueel heen en weer rollen in je mond, proef welke smaak er vrijkomt en of er veranderingen optreden. Pas daarna ga je rustig kauwen, terwijl je blijft waarnemen wat er gebeurt. Als je de rozijn uiteindelijk doorslikt, sta je nog even stil bij alles wat je hebt waargenomen gedurende het eten van één rozijn.

·         Tekst over loslaten

Een trainer liep rond in het leslokaal terwijl zij het thema omgaan met stress uitlegde aan de toehoorders. Ze toonde een glas water aan de groep, en iedereen verwachtte de vraag “is dit glas halfvol of halfleeg?” In plaats daarvan luidde de vraag “hoe zwaar is dit glas water?”

De antwoorden varieerden van 50 gram tot een kilo. 

De trainer legt uit: “Het absolute gewicht doet er niet toe. Het hangt ervan af hoe lang je het glas vasthoudt. Als ik het een minuut vasthou, is dat geen probleem. Als ik het een uur vasthou, dan gaat mijn arm waarschijnlijk zeer doen. Na een dag zal ik waarschijnlijk een geheel gevoelloze en lamme arm hebben.

Het gewicht van het glas water blijft gelijk, maar hoe langer ik het vasthou, des te zwaarder wordt het.

De stress en onze zorgen in het leven zijn als dit glas water. Denk er een ogenblik over en er is niets aan de hand. Denk er iets langer over en het begint pijn te doen. En als je de hele dag door stress hebt en aan je zorgen denkt, dan zul je je verlamd en gevoelloos voelen, niet in staat iets te doen. 

Herinner je er dus aan het glas neer te zetten.”

·         Transcendente meditatie

Dit is een vorm van mediteren met muziek. Door hetzelfde stukje tekst telkens te herhalen in het ritme van de muziek ontspant je lichaam en geest.  Je kan er ook voor kiezen om naar de muziek te luisteren zonder mee te zingen. Focus je echter niet te veel op de uitspraak, maak je geen zorgen over fouten. Het Sanskriet is een klankentaal, belangrijker is wat je hoort dan hoe je het schrijft (en dus leest tot op de letter).

Voorbeelden van mantra’s:

§  Aad Guray Nameh van Deva Premal

§  Ong Namo Guru Dev Namo (matra voor de wijsheid in jezelf)

§  Ra Ma Da Sa Sa Sa Say So Hung (mantra voor heling)

§  Om Namo Bhagavate Vasudevaya (matra voor loslaten van alle conditioneringen en beperkingen

·         Dankbaar zijn

Noteer 10 dingen waarvoor je dankbaar bent. Dat kunnen grote dingen zijn, maar ook kleine dingen die je dag even hebben opgefleurd.

·         Aandachtsoefeningen

o    Richt je aandacht op een voorwerp. Neem nu de tijd om met al je zintuigen dit voorwerp waar te nemen. Hoe ziet het er uit? Welke vorm/kleur heeft het? Hoe voelt het voorwerp in je handen? Warm/koud/hard/zacht? Heeft het een geur? Is het een aangename? Maakt het voorwerp een geluid? Indien het iets eetbaars is, kan je een keer proeven. Hoe smaakt het? Neem alle indrukken zonder te oordelen.

o    Zorg dat je in een comfortabele houding zit en sluit je ogen. De komende 5 minuten houd je het stil en luister je bewust naar de geluiden om je heen. Focus je alleen op de geluiden zelf, veroordeel ze niet (storend, aangenaam,… doet er nu niet toe). Na 5 minuten kom je weer langzaam terug. Benoem eens wat je allemaal hebt gehoord. Weet je ook van alles wat het geluid veroorzaakte? Benoem nu je gevoel van tijdens het luisteren naar de geluiden. Hoe heb je ze ervaren?

Gedachten in cirkels van invloed zetten 

Neem een gedachtepatroon of gedrag dat je bij jezelf wil veranderen. Teken 3 cirkels in elkaar, telkens groter wordend. De binnenste cirkel is de directe invloed. Hier heb jij invloed op. De middelste cirkel is de indirecte invloed. Er is wel een invloed, maar van verderaf. De buitenste cirkel is geen invloed. Zoek nu alle redenen die je tot nu toe aangaf waarom het gedrag of de gedachte niet te veranderen was en zet ze in de juiste cirkel. Zo leer je zien waar je wel invloed op hebt en hoe je dus dit patroon kan doorbreken.

Bijvoorbeeld de student die blijft uitstellen. Tot dan waren de redenen: teveel taken, amper tijd om te leren, leerkracht geeft niet duidelijk les, het onderwijs verwacht veel te veel van de studerende jongere, enz. Dan is het goed om te durven duiden voor jezelf: teveel taken en amper tijd kan je plannen. Hier heb je wel invloed op. Bekijk eens hoe jij je werk en tijd verdeelt. De leerkracht die slecht les geeft, is indirecte invloed, maar niet een reden om uit te stellen. Je zou meer vragen kunnen stellen, zelf op zoek gaan naar antwoorden, bij je medestudenten overleggen. De overheid als excuus gebruiken, is voor de cirkel van geen invloed. Ongeacht wat het onderwijs verwacht of niet, dat jij uitstelt, is jouw verantwoordelijkheid. 

En voor zij die het nog niet beu zijn, een opdracht per dag ;) 

Observeer jezelf eens een week;

Dag 1: Loop even op blote voeten, dit mag zelfs buiten in de tuin. Maak heel bewust contact met de grond onder je voeten. Voel waar je contact maakt met de aarde en zoek een rustig staptempo.

Dag 2: Sluit je ogen. Neem enkele minuten de tijd om te luisteren naar de kleine geluiden in je omgeving. Welke geluiden zijn je opgevallen?

Dag 3: Is je lunch warm of koud, vast of vloeibaar, zoet of zout, korrelig of smeuïg? Wat ervaar je als je begint te kauwen?

Dag 4: Brand een wierrookstokje of geurkaars. Snuif een paar keer diep in en uit. Welke geur neem je waar? Hoe ervaar je deze geur?

Dag 5: Richt je aandacht op een voorwerp in de kamer en kijk er heen bewust naar. Hoe ziet het er uit? Welke vorm/kleur heeft het? Welke patronen zie je?

Dag 6: Richt je aandacht op je gedachten en emoties. Registreer ze zonder oordeel en schrijf ze eventueel op. Je laat je gedachten en emoties dus binnen komen en gewoon weer gaan.

Dag 7: Observeer heel bewust een plant/bloem/boom. Welke vorm zie je? Welke geur ruik je? Hoe voelt de plant aan? 

Ik wens jullie een mindfulle week toe! 

De fundamenten beven...

Kanker...

Je hoort het overal, toch blijf je denken dat het in jou familie niet zal voorkomen. En dan, ineens het harde verdict, de knobbel bij mama is kwaadaardig. Je hele wereld op zijn kop, bang afwachten wat het zal worden. En uiteindelijk hoor je wel ‘niet uitgezaaid’ en ‘het komt helemaal in orde’. Je zou dan opluchting verwachten, maar neen, het leek alsof toen de waarheid pas binnenkwam. Te lang sterk gehouden en dan bijna instorten, te lang wachten met praten en dan elke dag uithuilen.

Maar de pijn is niet zonder reden gebracht, hij heeft iedereen wakker geschud. En hoe hard het ook is, het heeft dingen in gang gezet die anders nooit zouden veranderen. In de chaos en pijn mezelf verloren. Neen, gezien hoe lang ik al verloren was. En voor het eerst beseft welke les de kanker bracht voor mijn moeder en mij. Mijn moeder moet nu leren voor zichzelf zorgen en zichzelf laten verzorgen. Niet voor alles en iedereen springen. Stoppen met in slachtoffer te gaan en problemen te durven uitspreken. En ergens in de afgelopen 25 jaar ben ik haar gaan spiegelen. Blijven verzorgen, blijven doorgaan en voor iedereen in de bres. Amper respect voor gekregen, de inzet alleen door mijn moeder erkent. De vloeken ingeslikt en de tranen ingehouden, want ‘ze bedoelden het toch niet slecht’. Teveel verdragen en nu barst de bom, de verwarring is groot, maar bevrijdend. Daar waar eerst angst lag voor veroordeling, zie ik nu een pad.

Want neen, ik ben niet egoïstisch wanneer ik zeg dat ik het heb gehad. En wanneer ik eindelijk respect eis. Wanneer ik mijn grenzen aangeef en niet meer voor iedereen spring. Het is prima om mezelf te zijn, om voor mezelf op te komen. Het dubbele gevoel van voor mama te zorgen en tegelijk mijn vrijheid en grenzen op te eisen, heeft zich omgezet in een kracht. Niet om te vechten, neen, dat heb ik genoeg gedaan. Wel om duidelijk op mijn strepen te staan. Het voelt nog onwennig, maar oh zo goed. Net een kind dat voor het eerst gaat lopen.

En ineens komt een stroom van gedachten naar boven, gevoelens die zo diep zaten verstopt. Dat ik niet eens meer wist dat ze er nog zaten en nu krijg ik pas de klop. De onrechtvaardigheid of respectloosheid pik ik niet meer. Alles in mij schreeuwt dan ‘neen’. En zo zet ik mijn eerste stapjes vooruit, mezelf terug vinden was nog nooit zo bewust. Want wie ben ik nu? Ik weet het eigenlijk niet, ik dacht het alleen te weten. Het geeft een onzeker gevoel, maar de open kansen maken het zeker waard. Want ik hoef niet bang te zijn, bang te zijn voor mezelf. Ik ben ik en dat is prima. Het kan onmogelijk slecht zijn als ik zie hoe het was om een masker te dragen en hoe goed het voelt mijn hart nu te volgen.

Er is veel gebeurd op een paar weken tijd. Ineens lijkt de wereld heel anders. We denken te weten wat we willen en zijn, maar wanneer we wakker worden geschud, beven de fundamenten. Het oude verdwijnt en geeft ruimte voor nieuw, de weg ligt open. Mijn weg. Aan iedereen die op een punt komt de weg kwijt te zijn, maar je geen zorgen. De ingestorte weg was dan niet de juiste. Wanneer het stof van zorgen en paniek is weg gewaaid, zul je de andere kruispunten zien. Die er altijd al stonden, maar niet werden opgemerkt. Dus...welk pad is het jouwe?

Verloren

En gevonden

Verward

Maar opgelucht

De traan, eindelijk aangewezen

De pijn, eens zo echt

Woede, verdriet, haat en spijt

Te lang te sterk, te lang vermijd

Uit te spreken van de pijn

Uit te spreken van mijn zijn.

Erkenning geeft troost

Maar is een dolk als de cirkel

Niet wordt doorbroken

En de wonde wordt hersteld.

Wie ben ik? Wat wil ik?

Welk verhaal is het mijne?

Willen vooruitgaan en loslaten

Een nieuwe pijn

Maar weten dat deze

Slechts tijdenlijk zal zijn.

Voor het eerst ademen,

Stappen, onwenning als een kind

Voor het eerst echt geborgen

En toch vrij.

'Blijf zoals je bent' (chacra's)

Stilaan loopt het jaar ten einde. Morgen is het al Kerstmis. Sommigen zijn (stiekem?) al bezig hun goede voornemens van 2016 voor te bereiden. Anderen beginnen daar niet eens aan en zien wel hoe het gaat. En hoe fijn deze periode ook is, ik merk ook veel stress. Dit onderwerp is ook ter sprake gekomen bij het napraten na de yogales. Blijkbaar ervaren wel meer mensen dit. Ineens lijkt alles te MOETEN. Alles moet perfect zijn, iedereen moet blij zijn, enz. Terwijl eigenlijk helemaal niets moet. Door de drukte gaan we voorbij de essentie van de feestdagen: het echt samen zijn en genieten van elkaars gezelschap. Dus als die feesttafel toch niet helemaal is zoals je hoopte en je toch nog een hapje blijkt vergeten te zijn, lig er niet te hard van wakker. Uiteindelijk gaat het om de gezelligheid. En weet dat voor sommige mensen de feestdagen gerust over mogen geslagen worden. Dus haal de druk van de ketel en geniet.

Als er één ding is dat ik iedereen toewens in het nieuwe jaar, is dat je 100% jezelf kan zijn en je eigen geluk achterna gaat. In mijn vorige blog heb ik beschreven hoe ik enkele maanden geleden even in een zwart gat terecht kwam en mezelf ben tegen gekomen. Eén van de dingen die ik toen heb gedaan om mezelf bij elkaar te vegen, is zelfonderzoek. Alles eens op een rijtje zetten over wat ik wil en wie ik eigenlijk ben. Het boekje 'Blijf zoals je bent' was hier een echte steun bij. Per dag krijg je een klein tekstje of een kleine opdracht die je dichter bij jezelf brengt en aanmoedigt je leven in eigen handen te nemen. Om jezelf te zijn, is de basis in balans zijn. Daarom maak ik een link naar de hoofdchakra's in ons lichaam en hoe je hen in balans kan brengen. Een kort overzicht:

EERSTE CHAKRA (oervertrouwen)
Deze chakra zet je stevig op je 2 benen en geeft je zelfvertrouwen.
Je durft er te staan en bent in verbinding met je basis.
Kleur: rood
Plaats: onder het stuitbot
In balans: zelfvertrouwen, eigen pad volgen, neen durven zeggen
Uit balans: onzeker, niet thuis voelen (op aarde), faalangstig, materialistisch
Kristallen: granaat, rode jaspis
Activeren: sporten, dansen, stampen met je voeten

Hoeveel maskers heb jij? Een masker zorgt ervoor dat je jezelf niet helemaal hoeft bloot te geven. Maar het maakt ook dat je jezelf niet volledig laat zien, dat je iets verbergt en aan de verwachtingen van anderen wil voldoen. Durf jij je maskers te laten zakken en zo je ware gezicht te laten zien? Hoe zij jij het vinden als mensen zichzelf durven te zijn bij jou?

TWEEDE CHAKRA (schepping)
Deze chakra staat voor creëren en genieten. Je geeft een plezierige vorm aan je leven, bepaalt zelf welke richting je uitgaat en schept als het ware je eigen bestaan.
Kleur: oranje
Plaats: rond het bekken
In balans: emoties toelaten, passievol zijn, levendig
Uit balans: blijven zoeken naar sensaties, verslaving, overgevoeligheid
Kristallen: carneool, maansteen
Activeren: zintuigen stimuleren en intens genieten van mooie dingen

Hoe voel je je? Door alle drukte om ons heen en in onszelf gaan we aan onszelf voorbij zonder dat we het beseffen. Kun jij ergens intens van genieten en wanneer heb je dat voor het laatst gedaan? Hoe vaak sta je jezelf toe om alles om je heen te vergeten en je te verliezen in het moment?

DERDE CHAKRA (innerlijke kracht)
Vanuit de 3e chakra presenteer je jezelf als individu. Je bent jezelf en tegelijk in contact met de buitenwereld. Je komt op voor jezelf en geeft je grenzen aan. Je hebt contact met je gevoelswereld en houdt deze in balans. Je gevoel en je denken komen in balans en dit geeft veel zelfinzicht.
Kleur: geel
Plaats: boven de navel (zonnevlecht)
In balans: wilskrachtig, voor jezelf opkomen, initiatief nemen
Uit balans: gebrek aan discipline, slachtofferrol, doen wat anderen willen
Kristallen: gele citrien, gele calciet
Activeren: concentreren op je doel en actie ondernemen, buikdansen

Weet jij wat je wil? Als kind willen we groot zijn en geloven we dat we de hele wereld aankunnen. Maar we worden ouder, merken de beperkingen en zien dat niet alles mogelijk is. We accepteren dat soms zo makkelijk dat we vergeten wat we wel kunnen. Wat zou jij diep van binnen heel graag willen? Welk excuus heb je voor het feit dat je dat nog niet gerealiseerd hebt?

VIERDE CHAKRA (mededogen)
Deze chakra laat de liefde stromen, in de ruimste zin van het woord: voor jezelf, voor anderen, voor het leven als geheel. Het gaat om geven en ontvangen en ontwaakt het hart. Hierdoor kun je vanuit liefde je grenzen aangeven.
Kleur: groen
Plaats: hart
In balans: harmonie, meelevend, duidelijke grenzen
Uit balans: afhankelijk zijn, bezitterig, weinig gevoel voor anderen
Kristallen: peridot/olivijn, rozenkwarts
Activeren: hartenenergie laten stromen in contact met anderen

Het zou geweldig zijn als we onszelf accepteren volledig zoals we zijn. Maar vaak laten we ons zelfbeeld bepalen door anderen. We leggen de lat hoog en willen voldoen aan een ideaalbeeld. Hoe vaak geef jij jezelf een compliment en wat zeg je dan precies? Kun jij zeggen dat je van jezelf houdt, van alle goede en minder goede kanten?

VIJFDE CHAKRA (communicatie)
Het centrum van de expressie. Spreken zonder angst voor de omgeving. Spreken vanuit je eigen waarheid. Het 5e chakra staat in verbinding met de 2e. Wat je in de 2e creëert, breng je via de 5e naar buiten. Deze uitwisseling bezielt ook je ideeën.
Kleur: blauw
Plaats: keel
In balans: spreken zonder angst, originaliteit, onderscheidingsvermogen
Uit balans: machteloosheid, klagen, aandacht vragen
Kristallen: turkoois, larimar
Activeren: je eigen waarheid spreken, zingen, schreeuwen

Je communiceert de hele dag om 101 manieren. Maar we geven soms signalen af die niet bij ons horen. We lachen als we verdrietig zijn, slikken woorden in om de andere niet te kwetsen. Houd jij je mond wel eens voor de lieve vrede? Bepaal je zelf wat je zegt of ben je een meeprater?

ZESDE CHAKRA (intuïtie)
Hanteren vanuit eenheid. Doordat gevoel en ratio zijn samen gekomen, kijk je op een heel andere manier naar de dingen. Je gaat gevoelsmatig werken.
Kleur: indigo
Plaats: tussen de wenkbrauwen (derde oog)
In balans: goede intuïtie, voorstellingsvermogen, helderziendheid
Uit balans: geen visie, fantasie, hallucineren
Kristallen: ioliet, fluoriet
Activeren: visualiseren

Bij intuïtie voert je gevoel de boventoon ipv je verstand. Daar kun je op vertrouwen. Maar soms maken we onszelf wijs dat dit gevoel niet klopt. het ego wil ego alles bij het oude laten en doet er alles aan dat niets verandert. Heeft jouw (voor)gevoel je wel eens in de steek gelaten? Hoe vaak verwar jij je gedachten met je intuïtie?

ZEVENDE CHAKRA (weten)
Via deze chakra voelen we ons verbonden met de bron. We 'weten' en geven ons over aan de stroom van het leven. We ervaren de energie van alles chakra's die in ons samenkomt.
Kleur: violet of wit
Plaats: kruin
In balans: overgave, vertrouwen in het leven
Uit balans: leven in eigen wereld, waanzin
Kristallen: amethist, sugiliet
Activeren: overgeven aan het hogere doel, mediteren

Je kan erop vertrouwen dat het leven je brengt waar je moet zijn. Maar we hebben graag de touwtjes zelf in handen en als iets dan niet lukt, geven we een ander de schuld. We zien niet dat we tegen de stroom invaren. Heb jij echt de controle over alles wat er in jouw leven gebeurt? Durf jij je over te geven aan het leven en erop te vertrouwen dat alles goed komt?

bron: Henstra, A. (2009) Blijf zoals je bent, Arnhem: Uitgeverij Terra Lannoo

Terug naar 'ik'

Vier maanden... Ik realiseer me dat er veel tijd is voorbij gegaan sinds mijn laatste post. Nu in ieder geval. Gelukkig afgestudeerd in juni en beginnen zoeken naar werk. Augustus een vervangingscontract kunnen werken. Eén van mijn beste vriendinnen is in september op werkvakantie naar Australië vertrokken voor minstens een jaar. Anderen trekken hun ouderlijk huis uit of maken er plannen voor. Het volwassen zijn krijgt ineens een heel gedetailleerd plaatje.

In het begin genoot ik van alle vrije tijd sinds mijn afstuderen. Maar na een tijdje kwam de verveling... En wanneer je in je eigen kamer op 2 maand tijd 5 keer een grote schoonmaak hebt losgelaten, vind je echt niets meer om op te ruimen. Maar die drang was er wel. Ik ben mezelf tegen gekomen op een manier die ik nooit had verwacht. Gehuild heb ik, als een klein kind. 'Wie was ik?' Dat klonk zo belachelijk! Ik heb een toffe vriendenkring, grote familie, een diploma en alle wegen lagen open! Wat had ik om ongelukkig om over te zijn?! Ik werd er zelfs kwaad voor op mezelf. En ik durfde het ook niet zomaar iemand te zeggen. Naar de buitenwereld leek ik prima in orde, ik sprak geregeld af en lachte. Het leek me ook zo zot om te klagen over iets waar ik zelf niet eens van wist wat het was.

En dan kwam de doorbraak. Tijdens een emotioneel gesprek met een goede vriendin (Sabine) kwam het inzicht wat ik tot dan maar niet leek te zien. Ze stelde de juiste vragen. En ik smeet alles eruit wat al zo lang in mij opgekropt zat, de antwoorden kwamen ineens vanzelf. Dat ik mezelf niet meer kende. Dat ik altijd van kinds af aan heb moeten knokken om ze zijn wie ik wou zijn om mezelf toch aan te passen. Ik wilde niet buiten gesloten worden. Ik ben als kind gepest geweest, ik herinner je de pijn nog goed. Altijd, elk jaar opnieuw heb ik er alles aan willen doen om goedgekeurd te worden, om te knokken zodat ik 'ik' mocht zijn. En tegen dat ik het middelbaar verliet, moet ik op zijn geweest. Ik heb nooit echt gepuberd, maar toen nam deels woede het over. Ik moest het voor mezelf doen, ik ging de hele buitenwereld bewijzen wat ik waard was en mijn eigen dromen had. En ik vocht...weer. Het ironische is dat ik het toen nooit heb door gehad. Ik stond er niet bij stil of zag het als gewone motivatie. Ik kreeg ook vaak te horen 'Amai, jij hebt doorzettingsvermogen! Chapeau!' Met de beste bedoelingen toen gezegd natuurlijk, maar onbewust voor mij olie op het vuur.

"The worst part about being strong, is that no one ever asks if you are oke."

En dan kwam ik eindelijk in een rustige fase. Ik veranderde van studierichting en kwam terecht op de Sociaal Hogeschool Heverlee. Omdat ik al zoveel credits had, mocht ik het eerste opleidingsjaar overslaan. De euforie dat mijn vorige opleiding toch iets heeft uitgemaakt, werd kort gehouden door de spanning van terug bij nieuwe mensen terecht te komen. Eerste dag met goede moed de aula binnen gelopen. Verdeling groepswerk, ga bij het thema staan wat je aanspreekt. Ik bestierf het, met wie zou het samenwerken zijn?! Iedereen had immers al zijn vrienden gemaakt in het vorige jaar. Ik kwam terecht bij 3 jongens. Belachelijk zenuwachtig dat ik was, al denk ik niet dat iemand het toen heeft gemerkt. Je moet weten dat ik tot dan nog nooit echt vriendschap met jongens had gehad. Hoe praat je daar in godsnaam mee? Gênante vraag op je 21ste, dat garandeer ik je. Maar ik werd echt goed opgenomen in de groep en begon ook af te spreken buiten de groepswerken. Kreeg contact met meerdere klasgenoten. Zonder dat ik er bij stilstond, bloeide ik helemaal open. Als ik nu terug kijk, waren dat de beste 2 jaren van mijn hele leven. Ik was voor het eerst echt 'ik'! Ze wisten dat ik zelfs met de thema's waarover ik blog, bezig was (engelen, chacra's, droom analyse, meditatie,...) En zelfs als ze er niet helemaal in geloofden, ik werd niet met de vinger nagewezen. Dat gaf zoveel ademruimte.

Nu zul je denken, waarom in godsnaam weende ze dan? Omdat de opleiding voorbij is. Niet de opleiding op zich natuurlijk, maar die periode. Dat besef, van dat echte geluk en die echte 'ik', waar gaat die nu naartoe? Ik voelde me verloren. Ik wou het terug. Voor het eerst in jaren had ik niet moeten vechten, die 2 jaren waren een zegen voor mijn zelfvertrouwen geweest. En nu, nu had ik niemand meer om tegen te vechten... En hoe dubbel het ook klinkt, ik was het zo gewoon geworden dat ik niet meer wist om vooruit te gaan zonder te moeten vechten.

Mijn hartchacra sloeg helemaal dicht en ik was mijn aarding kwijt. Door het gesprek met Sabine begreep ik ook dat ik door deze fase van verwerking moest. Omdat ik nu tijd had, kwamen alle wonden die nooit waren geheeld naar boven. En als ik ze nu niet onder ogen zag, zouden ze later nog harder terugkomen. Ik ben elke dag yoga en meditatie begonnen, een Bach Bloesem kuur gestart, in een gedachtenboekje gaan schrijven, brieven gaan schrijven naar mensen waarbij ik onopgeloste zaken/wonden had om ze alsnog recht te trekken/helen, creatieve opdrachten tot zelfinzicht,... Eigenlijk ben ik zelftherapie begonnen. Alles wat ik tijdens mijn opleiding had geleerd om jongeren met problemen te begeleiden, heb ik op mezelf los gelaten. En langzaam maar zeker kwam ik er uit. Omdat ik de confrontatie met mezelf heb aangedurfd. Omdat er mensen waren die me steunden toen ik ze toch vertelde hoe ik me voelde. Omdat ik niet terug in een zwart gat van vechten wou vallen, ik wist nu hoe het anders kon.

Nu kan ik zeggen dat ik terug de oude ben. En toch nieuw. Dit keer ben ik echt. Ik ben er nog niet helemaal, er komen soms nog dingen naar boven die nog dieper zaten. Maar de grote schok en de scherpe randen zijn eraf. Dus ik verwerk die laatste dingen ook wel. En ondertussen geniet ik van mij!

Ik heb deze blog niet als zelfbeklag geschreven, maar omdat ik geloof dat ik zeker niet de enige ben die hier ooit is door gegaan. Problemen hoeven niet groot uit te hangen om een diepe impact te hebben. En wonden kunnen heel lang blijven, tot ze gaan etteren en jezelf helemaal ondermijnen. Maar aan iedereen die hier nu door gaat, blijf er niet mee zitten. Het geluk van uit het dal te klimmen is groter dan de schrik van de confrontatie. En het is waar, je weet pas hoe sterk je bent wanneer sterk zijn je enige optie niet meer is. Dus wanneer je al die pijn zo lang kon dragen, geloof dat dat je zeker de kracht hebt om ze te helen.

"I am not what happened to me. I am what i choose to become."

Ps. Tijdens de verwerking van oude wonden, heb ik me laten steunen door een eenvoudig boekje om terug tot mezelf te komen. ('Blijf zoals je bent' van Ariade Henstra). Elke dag krijg je een klein tekstje of opdracht tot zelfinzicht. Aan het einde van de zeven weken voelde ik echt wel de weg die ik heb afgelegd.