Het is ondertussen al meer dan 2 jaar geleden, ik had nog maar een jaar mijn vast rijbewijs. Het was 19u door en ik reed naar huis van de yoga. Op een bepaald punt volgt de hoofdbaan een bocht naar links. Ik zou rechts afslaan en de hoofdbaan verlaten. Nog een klein stukje. Net gecheckt of er fietsers in de buurt zijn. Wanneer een bus zonder te pinken uit zijn halte vak komt. Ik schrok me rot en wilde nog remmen. Maar de voorkant rechts stak vast in 1 van zijn velgen. Het voelde heel vreemd. Alsof het niet waar kon zijn. Ik had echt op alles gelet. En niet gedronken. Ik had nog maar een jaar mijn vast rijbewijs. Wat als ze me in fout achten?! De politie kwam erbij en gelukkig was het alleen heel kleine blikschade. Maar ik was zo kwaad vanbinnen toen die chauffeur zei 'En dan te bedenken dat dit mijn vrije dag was. Niet grappig zene.' Ik heb op mijn tong gebeten. Misschien was er dan wel een reden voor dat ge dit moest meemaken! Misschien gebruikt ge uwe pinker in de toekomst! Er kwam geen zaak van. Maar ook geen excuses... Op het moment dat ik verder naar huis kon rijden, herinnerde me ik het liedje dat mijn neef enkele weken ervoor me had door gemaild. Over een vrouw die op weg was naar huis en net een auto ongeval heeft kunnen voorkomen... Bedankt voor de tip lieve engelen, hij was alleen niet op tijd doorgedrongen...
"Engelbewaarder" van Mieke
Ondertussen sta ik op scherp wanneer ik bij grote voertuigen passeer. Maar ik ga nog altijd de baan op, ik ben voorbij de angst. Maar ik betrap mezelf erop dat ik me extra erger aan elke chauffeur die geen pinker opzet. Want je hoeft niet zelf in fout te zijn om iets voor te hebben. Ik ben ontzettend dankbaar dat mijn beschermengelen zo goed op me hebben gelet dat er niets ernstigers is gebeurd. Misschien hebben jullie al eens iets gelijkaardigs meegemaakt waarvan je achteraf denkt 'Nu heb ik toch chance gehad!' Stuur maar een bedankje naar boven, ze letten zo goed op ons :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten