Bestaat toeval?

Toeval of geen toeval. Iedereen zal het zich al wel eens hebben afgevraagd. Bestaat het? Soms lijken de dingen zo mooi elkaar op te volgen en aan te sluiten dat het haast lijkt alsof iemand voor jou even heeft uitgetekend hoe het moet verlopen. We hebben snel de neiging op dan te zeggen: "Wat een geluk!" Maar is het geluk hebben? Bestaat toeval eigenlijk wel?
Ik geloof dat iedereen tijdens zijn leven zijn eigen zielsdoelen vervuld. Dit betekend dat er lessen zijn die je wil leren. Situaties waarin deze lessen geleerd kunnen worden, dienen zich aan tot je de les eruit hebt gehaald. Aan jou dus om te bepalen hoe je met de situatie omgaat. Maar de meeste mensen kennen hun zielsdoel niet expliciet. Ze kunnen niet verwoorden waarom ze hier zijn in dit leven. Ik ook niet. Maar ik heb wel een sterk buikgevoel en ik denk dat sommigen dit wel gaan herkennen.
Een intuïtief aanvoelen wat goed is voor jou en wat eigenlijk beter te vermijden is. Je ziel weet welke lessen hij wil leren. We starten ons leven echter met een schone lei en zonder alle kennis in ons hoofd. Die kennis is er wel, maar niet zoals een computer waar je kan ophalen wat je nodig hebt uit je hoofd. Je intuïtie is dan een schat van kennis. Kennis uit je vorige levens en de lessen die je reeds hebt geleerd. De ervaringen die je hebt opgedaan, de mensen die je toen hebt ontmoet.
Ik merk dat ik weer afwijk, ik wil zoveel vertellen! Laat me eerst een duidelijk verschil maken tussen je verstand en je intuïtie. Je verstand is je zuivere denken. Op basis van kennis analyseer je een situatie, zoek je overeenkomsten met eerder opgedane kennis en ervaringen en slaagt het op in je geheugen. Verstand is eigenlijk op de hersenen gericht. Intuïtie wordt echter niet voor niets ook buikgevoel genoemd. Het is een aanvoelen. Je kan het niet zo expliciet verwoorden. Iedereen zal wel eens het gevoel hebben gehad. "Oh, ik heb echt nog eens zin om naar bomma te gaan, " En je hebt een geweldige namiddag bij de bomma. Of "Misschien regent het vandaag, toch de paraplu maar meenemen." En inderdaad, die middag regent het pijpenstelen. Ik heb al eerder aangehaald dat veel mensen dan spreken van geluk. Maar jij bepaalt toch of je de paraplu meeneemt of niet? Zeg je nog steeds dat het toeval is?

Tijdens één van mijn opleidingslessen wou mijn lerares toeval ook in vraag stellen. Op het einde kan ik je verzekeren dat iedereen erover nadacht! Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden:

Yoga, herbronnen en jezelf herontdekken

7 november 2011. Mijn allereerste yoga les. Ik herinner me de datum nog goed. Iets meer dan een maand na het overlijden van mijn peter. Hij wist dat ik op zoek was naar een goede plek om yoga te volgen. Enkele maanden daarvoor had hij me een folder gegeven van 'Lariposa'. Hij had er een heel goed gevoel bij, zei het een goede plek voor mij zou zijn. Ik heb de kans niet meer gekregen om hem te zeggen dat hij gelijk had. Althans niet tijdens zijn leven. In gedachten heb ik hem wel bedankt. Voor de fijne mensen die ik er heb leren kennen, voor de rust die ik heb leren ervaren, voor de geweldige lessen. Maar dat is natuurlijk ook aan lesgeefster Chris te danken. Ze vertelt altijd wel iets extra en geeft op een heel ontspannen, ongedwongen manier les. Het voelt als thuiskomen. In het begin was het wel moeilijk om het getetter in mijn hoofd stil te leggen. Hoe begon je er in hemelsnaam aan?! Maar langzaam leerde ik mijn lichaam beter ontspannen en daarmee ook mijn geest. "Perhaps one of the greatest benefits of yoga, is that it puts the mind tot rest." Een uitspraak van Robert Butera. En hij heeft gelijk. Ik heb ontdekt dat wanneer de geest tot rust kan komen, ook heel veel oplossingen en inzichten komen. Dat we onszelf terug tegenkomen, iets wat voor velen een verademing kan zijn in onze helse, drukke maatschappij waar alles alleen mag vooruitgaan. Stilzitten mag niet, dan ben je niet productief. Ik moet nu even terugdenken over een pleidooi van Thomas Decreus. Het heet: "De samenleving is geen contract: voor wat, hoort niets!" Hij geeft zijn kritiek over de huidige maatschappij waarin je alleen meetelt als je kunt bijdragen. Ik vermoed dat velen zich wel in zijn uitspraken kunnen vinden.
http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2011/07/18/de-samenleving-geen-contract-voor-wat-hoort-niets

Maar nu wijk ik af. Wat ik eigenlijk wou zeggen, is dat yoga een ontzettend leuke manier is om zowel je lichaam als geest even offline te kunnen zetten. even helemaal tijd voor jezelf. De batterijen opladen. En ik het begin zal je denken: "Waar ben ik mee bezig? Ik heb nog zoveel werk! En ik ontspan niet, ik voel het. Dit lukt gewoon niet. enz." Bedenk dan dat je pas in rust komt als je het jezelf toestaat en gelooft dat het kan. Iedereen is in staat een moment van echte rust voor zichzelf te creëren. Niet voor iedereen door yoga, maar dat laat ik je zelf ontdekken. Sommigen hebben er meer baat bij een uur te gaan fietsen of een goed boek te lezen. Zolang je maar een fijn ontspannen moment kan ervaren en even je gedachten kan verzetten, ben je vertrokken. En eigenlijk is dat de basis van yoga. "Laat de ideeën los van hoe het leven perfect zou zijn en alles gaat vanzelf." Een uitspraak van Chris die ze zelf van iemand anders had doorgekregen. Een uitdaging, maar zeker de moeite waard, nietwaar?

Signs from heaven

Heerlijk gewoon! Ik ben eindelijk vandaag deze blog begonnen, toch wel met een klein hartje. Maar eens dat ik begon te typen, kwam alles vanzelf. Het voelde juist. Ik dacht dat het voor vandaag goed was en ging een kijkje nemen op facebook. De eerste foto die ik zag, gaf exact de bevestiging die ik nodig had :)

Tekenen brengt rust

Ik teken regelmatig. Het brengt me tot rust. Ik kan er echt uren in opgaan en de tijd helemaal uit het oog verliezen. Als kind al, maar eens de schoolse vakken volgden, begon het steeds meer te verwateren. Zo'n 6 jaar geleden ben ik opnieuw begonnen af en toe te tekenen. Het voelt goed. Tegenwoordig zie je de hype van kleurboeken voor volwassenen. Ik ben al overwogen me er eentje aan te schaffen. Maar ik ken mezelf, ik teken veel liever eigen creaties. Of foto's die ik mooi vind natekenen. Wanneer ik terug tekende, waren het vooral dieren. Daar ben ik echt zot van. Bovendien waren A5 formaatjes makkelijk te verstoppen tussen de cursussen zodat ik kon tekenen wanneer de les te saai werd. Ik weet het, ik ben niet echt het mooiste voorbeeld van aandachtig opletten :)
 Daarna volgden snel tekeningen uit spelletjes van facebook. Daar zat ik toen nog vaak op. Tegenwoordig gebruik ik facebook meer als communicatietool. Echter, er zijn toch toffe tekeningen van overgebleven :)
 
 Op de kerstmarkt heb ik eens een zwart wit plaat gekocht die je zelf kon bijkleuren met stiften. Het resultaat mag er wezen, maar dit was te makkelijk voor mij. Het gaf je niet voldoende uitdaging.
Dus heb ik nummerschilderen geprobeerd. Dat was misschien dan wel een te grote sprong! :p Het is redelijk goed gelukt, maar ik heb er echt lang aan gezeten. En dan de problemen dat je gemengde verf droogt en je de kleur opnieuw moet kunnen mengen tot exact hetzelfde kleurtje, de piepkleine stukjes waarbij je je soms afvraagt in welke kleur het nu moet, enz. Misschien had ik ook niet met een A3 moeten beginnen.
 
Maar waar een wil is, is een weg! Ik zal altijd sneller kleuren ipv schilderen. Maar als ik schilder, zet ik eerst een potloodschets en werk ik dan mijn schilderij uit. Hier voelde ik me wel goed bij en ik ben echt blij met het resultaat!
 
 Af en toe teken ik nog dieren. Of de afbeelding van een orakelkaart, vooral wanneer ik voel dat de boodschap sterk is. Dan kan ik de tekening enige tijd in mijn kamer ophangen zodat ik aan de boodschap herinnert wordt.
 
Tegenwoordig teken ik toch vooral manga figuren. Ik heb het zwart wit tekenen ontdekt en het geeft, zeker bij 'bewegende' tekeningen, een krachtig effect. Tekenen is iets wat ik altijd zal blijven doen. Ik haal er zoveel rust uit, de perfecte manier om mijn stress kwijt te raken. Al helpt de yoga daar ook natuurlijk bij, maar daar vertel ik wel meer over een volgende keer!

Tony Looyenstein

Hey allemaal, Wie heeft er al van Tony Looyenstein gehoord? Deze vrouw is intuïtief tekenares en maakt prachtige krijttekeningen! De 18e oktober ben ik weer geweest om één van mijn engelen of gidsen te laten tekenen (afhankelijk wat er door komt). Voor de leken onder ons een woordje uitleg: een engel is een energetisch wezen dat altijd in het Licht heeft bestaan (of de Hemel, het Hiernamaals, hoe je het wil noemen). Een gids ken je uit een vorig leven. Jullie hebben samen al een aards bestaan gehad. Beide figuren zijn echter in dit leven bij jou met een gezamenlijke taak: jou zo goed mogelijk ondersteunen op jouw pad en met jouw zielsdoelen. Ik was dus razend benieuwd wie er deze keer zou doorkomen. Ik had al 4 eerdere tekeningen laten maken en was telkens ontroerd. Het gevoel van herkenning, thuiskomen en warmte is zo groot. Ik begrijp dat velen nu misschien denken dat ik zever of niet goed bij mijn hoofd ben. Toch ben ik ervan overtuigd wat we worden omringd door deze wezens van onvoorwaardelijke liefde. De nieuwe tekening bleek een Hogere Engel te zijn. Ze was ook een Engel van Groei. Xarielle, de naam alleen al vond ik zo speciaal. Tony gaf me nog een persoonlijke boodschap van Xarielle mee. Het gaf me kracht, een bevestiging dat ik echt nu op mijn pad zat na alle tegenslagen met mijn studies. Ik hoop dat iedereen een manier voor zichzelf vind om zijn kracht te herontdekken wanneer het even niet meer gaat.

Selentiet

De laatste tijd slaap ik slecht. Inslapen, maar in de helft van de nacht weer wakker worden en op de klok vloeken. Weer inslapen, en tegen de vroege ochtend weer wakker te worden en niet meer kunnen in te slapen. En natuurlijk op de dag dat je kan uitslapen. Wie herkent het? Ik heb mijn Selentiet steen er maar weer eens bij genomen om tot rust te komen. Sindsdien slaap ik weer door. Het wordt niet voor niets de engelensteen genoemd. Voorbeeldfoto:

Kennismaking

Hoi allemaal, Ik overwoog al langer een nieuwe blog te openen. Het leek er alleen niet van te komen. Geen tijd, andere zaken vragen voorrang, studies, ... Ik denk dat iedereen dat gevoel wel al eens heeft gehad. Wat deze blog betreft, verwacht geen magische toestanden, gigantische gebeurtenissen enz. Maar wel een soort open dagboek waar iedereen in mag kijken, misschien dingen herkent, steun en plezier uit haalt. Gewoon het leven zoals het is. Dus misschien toch wel een beetje magisch :)